Την Τετάρτη 14/12/16 το σχολείο μας πραγματοποίησε εκπαιδευτική εκδρομή στην Αθήνα. Η Α΄και Β΄ Γυμνασίου παρακολούθησαν στο Θέατρο Τέχνης την παράσταση "Η ζωή είναι ωραία! (Οδηγός ευδαιμονίας από τον Τσέχωφ)".
«Η ζωή είναι ωραία» αποτελεί μια σύνθεση από γνωστά αριστουργηματικά μικρά διηγήματα του Άντον Τσέχωφ, σε μια ευρηματική παράσταση με δραματουργικό όχημα τη μονόπρακτη κωμωδία «Η Επέτειος» και άξονα τρία επιλεγμένα διηγήματα που περιλαμβάνονται στη διδακτική ύλη της λογοτεχνίας του Γυμνασίου και συμπληρώνεται από πέντε ακόμη εξαιρετικά μικρά διηγήματα. Συγκεκριμένα παρουσιάζονται: Ο Βάνκας, Ένας αριθμός, O Παχύς και ο Αδύνατος, Η ζωή είναι ωραία, Η γαλοπούλα, Το τυχερό λαχείο, Μαθητική περιπέτεια, Καλά ξεμπερδέματα και η Επέτειος.
Η διαρκής φθορά της ζωής από την πεζή καθημερινότητα, η κοινωνική ανισότητα, η εκμετάλλευση των αδυνάτων από τους ισχυρούς, η αλλοτρίωση των σχέσεων που επιφέρει η ανασφάλεια και ο φόβος, ισορροπούν με τα ευτράπελα της καθημερινότητας και την ευαισθησία της ρώσικης ψυχής δίνοντάς μας έναν οδηγό επιβίωσης και ευδαιμονίας από τον συγγραφέα που σημάδεψε όσο κανείς άλλος τη δραματουργία του 20ου αιώνα, παραμένοντας εξαιρετικά επίκαιρος μέχρι σήμερα.
Η εκδρομή μας ολοκληρώθηκε με επίσκεψη στο Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος. Στο μεγαλοπρεπές αυτό πολιτιστικό κέντρο, κόσμημα της πρωτεύουσας, απολαύσαμε μια υπέροχη βόλτα στον Μεσογειακό κήπο, είδαμε το χώρο που θα στεγαστεί η Εθνική Βιβλιοθήκη Ελλάδας και επισκεφτήκαμε την έκθεση τέχνης με έργα των μεγάλων Ελλήνων καλλιτεχνών Γιάννη Μόραλη και Χρήστου Καπράλου.
ΑΝΤΟΝ ΤΣΕΧΩΦ
Ο Άντον Τσέχωφ γεννήθηκε στις 17 Ιανουαρίου του 1860 στο Ταγκανρόνγκ, μικρή πόλη της Ρωσίας. Γιος παντοπώλη, ήταν το 3ο από 6 παιδιά της οικογένειας. Ο παππούς του ήταν δούλος αλλά κατάφερε να εξαγοράσει την ελευθερία της οικογένειάς του. Ο πατέρας του ήταν αλκοολικός, αλλά εξαιρετικά θρησκόληπτος και πολύ αυστηρός με την εκπαίδευση των παιδιών του. Ποθώντας ο γιος του να γίνει πλούσιος τον γράφει στο "Αριστοκρατικό", σχολείο της πλούσιας Ελληνικής Παροικίας. Το 1879 ο Τσέχωφ εγγράφεται στην Ιατρική Σχολή της Μόσχας. Θα ολοκληρώσει τις σπουδές του με επιτυχία, ενώ παράλληλα γράφει μικρά χιουμοριστικά διηγήματα σε περιοδικά για να ενισχύει οικονομικά την οικογένειά του. Το επάγγελμα του γιατρού θα το εξασκήσει σε όλη του τη ζωή, εργαζόμενος ακούραστα για την καταπολέμηση της χολέρας που μάστιζε εκείνα τα χρόνια τη κεντρική Ρωσία. Το 1892, μάλιστα, στο Μελίχοβο της Ουκρανίας όπου εγκαθίσταται εξυπηρετεί ως γιατρός 26 χωριά και 7 εργοστάσια και πολύ συχνά παρέχει τις υπηρεσίες του δωρεάν.
Το ταλέντο του ως συγγραφέα διηγημάτων αναγνωρίστηκε από νωρίς, θεατρικά έργα όμως άρχισε να γράφει σχετικά αργά στην καριέρα του. Τα περισσότερα από τα θεατρικά του έργα είναι σήμερα κοινώς αποδεκτά ως παγκόσμια κλασικά κείμενα. Θεατρικά έργα του: Ο Γλάρος, Ο Θείος Βάνια, Οι Τρεις Αδελφές, Ο Βυσσινόκηπος, κ.α.
ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΤΕΧΝΗΣ
Το ΘΕΑΤΡΟ ΤΕΧΝΗΣ ιδρύθηκε το 1942 και έχει θέσει ως στόχους του την ανάδειξη και καθιέρωση νέων ελλήνων συγγραφέων, τη γνωριμία του ελληνικού κοινού με τους μεγάλους ξένους κλασικούς και σύγχρονους συγγραφείς, και την ερμηνεία του Αρχαίου Δράματος. Μέσα στο Θέατρο Τέχνης γεννήθηκαν ένα πλήθος νέοι Έλληνες συγγραφείς. Από το 1942 μέχρι σήμερα στη σκηνή του Θεάτρου Τέχνης πρωτοπαρουσιάστηκαν πολλοί νέοι έλληνες συγγραφείς: Γ. Σεβαστίκογλου, Α. Σολωμός, Δημ. Κεχαίδης, Ιακ. Καμπανέλλης, Λ. Αναγνωστάκη, Γ. Σκούρτης, Μ. Ευθυμιάδης, Γ. Αρμένης, Ε. Χαβιαρά, Δ. Λιτινάκη, Μ. Λαϊνά, Γ. Χρυσούλης, Θ. Βαλτινός, Π. Μεντής κ.α. Τα πιο έγκυρα Φεστιβάλ του κόσμου γιόρτασαν και βράβευσαν το έργο του Θεάτρου Τέχνης: «Θέατρο των Εθνών» με «Ορνιθες» το 1962 (Α” Βραβείο), με «Πέρσες» το 1965, με «Ειρήνη» και «Οιδίποδα Τύραννο» το 1979, με «Αχαρνής» το 1982, κ. α.
ΚΑΡΟΛΟΣ ΚΟΥΝ
Ιδρυτής του Θεάτρου Τέχνης ήταν ο μεγάλος Έλληνας θεατράνθρωπος Κάρολος Κουν. Γεννήθηκε το 1908 στην Προύσα της Μικράς Ασίας . Μέχρι τα είκοσί του χρόνια ζει στην Κωνσταντινούπολη. Από πολύ μικρή ηλικία, ο Κάρολος σχεδίαζε παραστάσεις, έπαιζε πιάνο και ζωγράφιζε. Σε ηλικία 21 ετών έρχεται στην Ελλάδα και εργάζεται ως καθηγητής αγγλικών στο Αμερικάνικο Κολλέγιο. Ανάμεσα στους μαθητές του ήταν οι Αλέξης Σολομός, Ανδρέας Παπανδρέου, Δημήτρης Χορν, με τους οποίους ανέβαζε μικρά θεατρικά μονόπρακτα που έγραφαν οι ίδιοι ή έργα του Αριστοφάνη και του Σέξπηρ. Το 1934 ίδρυσε μαζί με τον Γιάννη Τσαρούχη και τον δημοσιογράφο Διονύσιο Δεβάρη τη Λαϊκή Σκηνή. Η πρώτη παράσταση που ανέβασε ως σκηνοθέτης στη Λαϊκή Σκηνή ήταν η ‘‘Ερωφίλη’’ του Χορτάτση. Το 1984 παραχωρήθηκε από το ελληνικό κράτος ένας χώρος στην Πλάκα, για την ανέγερση του Θεάτρου Κ.Κουν. Ο Κουν πέθανε στην Αθήνα στις 14 Φεβρουαρίου 1987.
ΙΔΡΥΜΑ ΣΤΑΥΡΟΣ ΝΙΑΡΧΟΣ
Το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος είναι ένας από τους μεγαλύτερους ιδιωτικούς φιλανθρωπικούς οργανισμούς στον κόσμο και πραγματοποιεί δωρεές στους τομείς της τέχνης και του πολιτισμού, της παιδείας, της υγείας και του αθλητισμού και της κοινωνικής πρόνοιας. Το Ίδρυμα ενισχύει οργανισμούς που προβλέπεται να προσφέρουν αισθητά, διαχρονικά και θετικά αποτελέσματα στην κοινωνία, με έμφαση σε ευπαθείς κοινωνικές ομάδες, όπως τα παιδιά και οι ηλικιωμένοι. Το 2016, το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος συμπληρώνει 20 χρόνια κοινωφελούς δράσης.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΟΡΑΛΗΣ
Ο Γιάννης Μόραλης γεννήθηκε στην Άρτα το 1916. Το 1927 εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Αθήνα. Το 1936 αποφοίτησε από την Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών Αθήνας και, ως υπότροφος της Ακαδημίας Αθηνών, έφυγε, το 1937, για τη Ρώμη. Στη συνέχεια εγκαταστάθηκε στο Παρίσι, όπου φοίτησε στην Ecole Nationale des Beaux Arts, στα εργαστήρια ζωγραφικής και φρέσκο. Παράλληλα έκανε σπουδές ψηφιδωτού. Το 1947 εκλέχτηκε τακτικός καθηγητής στην ΑΣΚΤ, από όπου αποχώρησε το 1983. Εχει εικονογραφήσει βιβλία (Ελύτη, Σεφέρη κλπ.), δημιούργησε τοιχογραφίες, σχεδίασε σκηνικά και κουστούμια για το Εθνικό Θέατρο Ελλάδος, το Θέατρο Τέχνης του Κάρολου Κουν, τα μπαλλέτα του Ελληνικού Χοροδράματος. Εργα του ανήκουν σε δημόσιες και ιδιωτικές σχολές στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΑΠΡΑΛΟΣ
Γεννήθηκε στο Παναιτώλιο Αιτωλοακαρνανίας το 1909. Σπούδασε ζωγραφική στην ΑΣΚΤ της Αθήνας (1930-1934) με τον Ουμβέρτο Αργυρό και μετά γλυπτική στο Παρίσι με τον Marcel Gimond, έως το 1940. Το 1946 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα και παρουσίασε την πρώτη ατομική του έκθεση (1946, Παρνασσός), με μεγάλη επιτυχία. Από τότε ξεκίνησε η ανοδική πορεία της καριέρας του. Η πλούσια παραγωγή του περιλαμβάνει γλυπτά σε διάφορες τεχνικές, έργα κεραμικής, ζωγραφικής, χαρακτικής κ.ά. Η γλυπτική του είναι ανθρωποκεντρική με έντονη εκφραστική φόρτιση. Παρουσίασε το έργο του σε πολλές ατομικές, ομαδικές και διεθνείς εκθέσεις. Πέθανε στην Αθήνα το 1993.
Το 2001 αγοράστηκε από το Ελληνικό Κοινοβούλιο η περίφημη Ζωφόρος του (Μνημείο της Μάχης της Πίνδου), η οποία τοποθετήθηκε στο περιστύλιο της Βουλής το 2002.
